شرایط ضامن برای اجرای حکم طلاق غیابی

_{^{تاثیر جنسیت ضامن در مرحله اجرای حکم طلاق غیابی}}

• در قانون کشور ما، اگر دعوی به خوانده واقعا ابلاغ شود در اصطلاح حقوقی به این نوع ابلاغ، ابلاغ واقعی گفته می‌شود خوانده دعوی، مکلف به حضور در دادگاه است و اگر دعوی به هر علت به اطلاع وی نرسد، باید در روزنامه آگهی شود در اصطلاح حقوقی به این نوع ابلاغ، ابلاغ قانونی گفته می‌شود در فرض قانون، طبیعتا وی از دعوی مطلع نشده است و نمی‌تواند حضور پیدا کند.
• در هیچ کدام از موارد فوق، عدم حضور خوانده دعوی مانع از رسیدگی دادگاه نخواهد بود و تنها تفاوت در این است که در صورتی که دعوی به خوانده واقعا ابلاغ شود و وی حضور پیدا نکند، یعنی بداند و نیاید، حکم دادگاه علی رغم عدم حضور خوانده، حضوری خواهد بود و در مقابل اگر دعوی به هر علت به اطلاع وی نرسد، حکم غیابی خواهد بود. تفاوت حکم غیابی و حضوری در ادامه خواهد آمد.عذر های موجهی برای عدم حضور فرد در نظر گرفته شده است. لازم به ذکر است که صرفا این عذر ها از نظر قانون موجه شمرده می شوند.
• مرضی که مانع از حرکت است: با این توضیح که خواهان یا خوانده دعوا به بیماری دچار شود که به قادر به حرکت کردن و حضور در دادگاه نباشد. نکته قابل توجه آن است که هر بیماری را نمی توان عذر موجه دانست و تنها بیماری ای عذر موجه است که مانع حرکت کردن باشد.
• فوت یکی از والدین یا همسر یا اولاد: تنها و تنها فوت والدین، همسر و فرزندان عذر موجه محسوب می گردد.
• حوادث قهریه از قبیل سیل، زلزله و حریق ، را می توان از جمله این عذر ها محسوب کرد.
• توقیف یا حبس بودن: در صورتی که هر یک از این عذر ها وجود داشته باشد، دادگاه وقت رسیدگی را تجدید و دوباره برای وقتی دیگر که عذر مرتفع شده باشد، ابلاغ می نماید.

_{^{پاسخ به پرسش مخاطب در خصوص شرایط ضامن طلاق غیابی}}

♦  برای اجرای حکم دادگاه نیاز است که ابتدا برگ اجراییه اخذ شود. در رابطه با بحثی که مورد بررسی است، باید گفت که اگر فردی که حکم به نفع او صادر شده است، همان خواهان دعوی باشد، باید ابتدا به دادگاه صادر کننده حکم مراجعه نماید و درخواست اجرای حکم را به دادگاه مورد نظر تقدیم نماید. پس از تقدیم این درخواست و در صورت موافقت قاضی شعبه دادگاه، مدیر دفتر شعبه برگ اجراییه صادر می کند.
اگر خوانده که به موجب حکم دادگاه محکوم شده است، در دادگاه سابقه حضور داشته باشد و به عبارتی حکم صادر شده از دادگاه حضوری باشد فرآیند اجرای حکم به صورت عادی پیش خواهد رفت.
اما اگر اگر خوانده که به موجب حکم دادگاه محکوم شده است، در دادگاه سابقه حضور نداشته باشد و به عبارتی حکم صادر شده از دادگاه غیابی باشد، در عمل، برای اینکه دادگاه برگ اجراییه صادر کند، نیاز است که خواهان اجرای حکم، به موجب قانون به دادگاه تامین همان تضمین بسپارد.
علت سپردن این تامین نیز آن است که که اگر محکوم غایب رجوع کرد و اعتراض کرد ناحق بودن ادعا و حکم دادگاه را اثبات نمود، بتواند از این محل خسارات خود را جبران نماید و هم چنین در رابطه با مدتی که این تضمین باقی بماند نیز در قانون حرفی زده نشده است، اما در عمل این تضمین تا پایان مهلت های تجدید نظر و واخواهی از تاریخ اطلاع محکوم غایب، باقی می ماند.
♦  اینکه چه مواردی را می توان به عنوان تامین یا تضمین به دادگاه سپرد باید گفت در قانون از مواردی که می‌توانند برای اجرای حکم غیابی تضمین قرار گیرند نام برده نشده است اما در عمل معمولا، دادگاه ها، فیش حقوقی کارمندان رسمی دولت و جواز کسب را می‌پذیرند.

_{^{مستندات قانونی - شرایط ضامن در طلاق غیابی}}

‌ماده ۳۰۳ قانون مدنی

حکم دادگاه حضوری است مگر این که خوانده یا وکیل یا قائم‌مقام یا نماینده قانونی وی در هیچ‌یک از جلسات دادگاه حاضر نشده و‌به‌طورکتبی نیز دفاع ننموده باشد و یا اخطاریه ابلاغ واقعی نشده باشد.

‌ماده ۳۰۴ قانون مدنی

درصورتی که خواندگان متعدد باشند و فقط بعضی از آنان در جلسه دادگاه حاضر شوند و یا لایحه دفاعیه تسلیم نمایند، دادگاه نسبت به‌دعوا مطروحه علیه کلیه خواندگان رسیدگی کرده سپس مبادرت به صدور رأی می‌نماید، رأی دادگاه نسبت به کسانی که در جلسات حاضر نشده و لایحه‌دفاعیه نداده‌اند و یا اخطاریه، ابلاغ واقعی نشده باشد غیابی محسوب است.

‌ماده ۳۰۵ قانون مدنی

محکوم علیه غایب حق دارد به حکم غیابی اعتراض نماید. این اعتراض واخواهی نامیده می‌شود. دادخواست واخواهی در دادگاه‌صادر کننده حکم غیابی قابل رسیدگی است.
‌ماده ۳۰۶ قانون مدنی

مهلت واخواهی از احکام غیابی برای کسانی که مقیم کشورند بیست روز و برای کسانی که خارج از کشور اقامت دارند دوماه از تاریخ‌ابلاغ واقعی خواهد بود مگر اینکه معترض به حکم ثابت نماید عدم اقدام به‌واخواهی در این مهلت به‌دلیل عذر موجه بوده است. دراین‌صورت باید‌دلایل موجه بودن عذر خود را ضمن دادخواست واخواهی به دادگاه صادرکننده رأی اعلام نماید. اگر دادگاه ادعا را موجه تشخیص داد قرار قبول‌دادخواست واخواهی را صادر و اجرای حکم نیز متوقف می‌شود. جهات زیر عذر موجه محسوب می‌گردد:
۱ - مرضی که مانع از حرکت است.
۲ - فوت یکی از والدین یا همسر یا اولاد.
۳ - حوادث قهریه از قبیل سیل، زلزله و حریق که بر اثر آن تقدیم دادخواست واخواهی در مهلت مقرر ممکن نباشد.
۴ - توقیف یا حبس بودن به نحوی که نتوان در مهلت مقرر دادخواست واخواهی تقدیم کرد.
‌تبصره ۱ - چنانچه ابلاغ واقعی به شخص محکوم علیه میسر نباشد و ابلاغ قانونی به‌عمل آید، آن ابلاغ معتبر بوده و حکم غیابی پس از انقضاء‌مهلت قانونی و قطعی شدن به‌موقع اجراء گذارده خواهد شد.
‌درصورتی که حکم ابلاغ واقعی نشده باشد و محکوم علیه مدعی عدم اطلاع از مفاد رأی باشد می‌تواند دادخواست واخواهی به دادگاه صادرکننده حکم‌غیابی تقدیم دارد. دادگاه بدواً خارج از نوبت در این مورد رسیدگی نموده قرار رد یا قبول دادخواست را صادر می‌کند. قرار قبول دادخواست مانع اجرای‌حکم خواهد بود.
‌تبصره ۲ - اجرای حکم غیابی منوط به معرفی ضامن معتبر یا اخذ تأمین متناسب از محکوم له خواهد بود. مگر اینکه دادنامه یا اجرائیه به‌محکوم علیه غایب ابلاغ واقعی شده و نامبرده در مهلت مقرر از تاریخ ابلاغ دادنامه واخواهی نکرده باشد.
‌تبصره ۳ - تقدیم دادخواست خارج از مهلت یادشده بدون عذر موجه قابل رسیدگی در مرحله تجدیدنظر برابر مقررات مربوط به آن مرحله‌می‌باشد.
‌ماده ۳۰۷ قانون مدنی

چنانچه محکوم علیه غایب پس از اجرای حکم، واخواهی نماید و در رسیدگی بعدی حکم به‌نفع او صادر شود، خواهان ملزم به جبران‌خسارت ناشی از اجرای حکم اولی به‌واخواه می‌باشد.
‌ماده ۳۰۸ قانون مدنی

رأیی که پس از رسیدگی واخواهی صادر می‌شود فقط نسبت به واخواه وواخوانده مؤثر است و شامل کسی که واخواهی نکرده است‌نخواهد شد مگر این‌که رأی صادره قابل تجزیه و تفکیک نباشد که در این صورت نسبت به کسانی که مشمول حکم غیابی بوده ولی واخواهی نکرده‌اند‌نیز تسری خواهد داشت.

پاسخ داده شده توسط کارشناس حقوقی ما