امکان درج شرط فسخ شدن صلح عمری با وقوع طلاق

_{^{پاسخ – آیا زوجین می توانند شرط کنند که در صورت طلاق صلح عمری خود به خود فسخ شود ؟}}

• قانون مدنی به پیروی از فقه اسلامی شروطی را که در ضمن عقد آورده می شود به شرط صفت، نتیجه و فعل تقسیم و برای هر کدام تعریفی اورده است؛
• شرط نتیجه آن است که تحقق امری در خارج شرط شود (ماده ۲۳۴ قانون مدنی) در این نوع شرط نتیجه یکی از اعمال حقوقی به صرف شرط کردن در عقد بدون اینکه احتیاج به امر دیگری باشد حاصل می گردد و از این رو آن را شرط نتیجه گویند. در این صورت وقوع عقد اصلی و اشتراط ضمن آن برای تحقق این نتیجه کافی است و نیازی به ایجاب و قبول جداگانه نیست و عمل حقوقی مزبور که ناشی از شرط نتیجه است تا هنگامی که عقد اصلی منحل نشده است باقی خواهد ماند شرط نتیجه هنگامی معتبر است که نتیجه مورد نظر احتیاج به سبب خاصی نداشته باشد و به محض اشتراط در خارج محقق گردد در غیر اینصورت شرط نتیجه باطل خواهد بود
• هرگاه شرط نتیجه مورد نظر به سبب خاصی نیاز نداشته باشد لیکن بعضی از شرایط لازم برای حصول شرط در حین عقد موجود نباشد عقد اصلی بدون شرط نتیجه واقع می گردد و در این صورت بنابر آنچه از ماده ۲۴۰ قانون مدنی بر می آید مشروط له می تواند برای رفع ضرر از خود قرارداد اصلی را فسخ کند یا بدون شرط قبول کند. مثل اینکه انتقال مالی ضمن عقد شرط شده باشد و بعد از انعقاد قرارداد معلوم شود که تسلیم آن ممکن نیست یا موجودیت نداشته است مشروط له حق فسخ خواهد داشت.
• طرفین می توانند در قرارداد شرط کنند که در صورت وقوع واقعه خارجی ضمانت اجرای فسخ قرارداد باشد به چنین شرطی اصطلاحاً شرط فاسخ گفته می شود و به این نوع انحلال، انفساخ گفته می شود.

_{^{پاسخ به پرسش مخاطب در خصوص امکان درج شرط فسخ شدن صلح عمری با وقوع طلاق}}

♦  سوال شما به این معناست که در ضمن عقد صلحی شرط شود در صورت وقوع طلاق، عقد صلح خود به خود منفسخ شود ؛ بله این شرط صحیح است و در صورت وقوع طلاق عقد خود به خود فسخ خواهد شد.

_{^{مستندات قانونی - درج حق فسخ در قرارداد صلح عمری}}

ماده ۲۳۴ قانون مدنی

شرط بر سه قسم است:
۱ - شرط صفت
۲ - شرط نتیجه
۳- شرط فعل اثباتاً یا نفیاً
‌شرط صفت عبارت است از شرط راجع به کیفیت یا کمیت مورد معامله ‌شرط نتیجه آن است که تحقق امری در خارج شرط شود. ‌شرط فعل آن است که اقدام یا عدم اقدام به فعلی بر یکی از متعاملین یا بر شخص خارجی شرط شود.

ماده ۲۳۶ قانون مدنی

شرط نتیجه در صورتی که حصول آن نتیجه موقوف به سبب خاصی نباشد آن نتیجه به نفس اشتراط حاصل میشود.

ماده ۲۴۰ قانون مدنی

اگر بعد از عقد انجام شرط ممتنع شود یا معلوم شود که حین‌العقد ممتنع بوده است کسی که شرط بر نفع او شده است اختیار فسخ‌ معامله را خواهد داشت مگر اینکه امتناع مستند به فعل مشروط‌ له باشد.

پاسخ داده شده توسط کارشناس حقوقی ما